Η Δάφνη Φθιώτιδας (μέχρι το 1927, Χομίριαννη) είναι ένα ορεινό χωριό χτισμένο στους πρόποδες των Βαρδουσίων, νοτιοδυτικά της Λαμίας, σε υψόμετρο 1.120 m περίπου. Απέχει 60 km από τη Λαμία και 260 km από την Αθήνα. Βρίσκεται στα σύνορα των νομών Φθιώτιδας και Φωκίδας. Είναι το πιο απομακρυσμένο και απομονωμένο χωριό του Δήμου, με πραγματικό πληθυσμό 188 κατοίκους (Απογραφή 2001).

Η εκκλησία του χωριού στην κεντρική πλατεία είναι αυτή των Αγίων Αποστόλων Πέτρου και Παύλου, ξεχωριστή για το πέτρινο καμπαναριό της. Γιορτάζει στις 29 Ιουνίου οπότε γίνεται και πανηγύρι. Σε μικρή ή μεγάλη απόσταση από το χωριό βρίσκονται τα ξωκλήσια της Παναγίας (γίνεται μεγάλο πανηγύρι στις 15 Αυγούστου), του Προφήτη Ηλία, της Αγίας Παρασκευής, του Άγιου Δημήτριου και του Άγιου Κωνσταντίνου στα Χριάνια.

Η Δάφνη στην περίοδο της ακμής της είχε περίπου 500 μόνιμους κατοίκους ενώ λειτουργούσε δημοτικό σχολείο. Οι κάτοικοι ασχολούνταν με την κτηνοτροφία και τη γεωργία, κυρίως για αυτοσυντήρηση. Καλλιεργούσαν σιτάρι, καλαμπόκι, φακές, φασόλια, ρεβύθια, πατάτες, ντομάτες. Παρά τις δυσκολίες στη Δάφνη ζουν ακόμα ελάχιστοι άνθρωποι οι οποίοι ασχολούνται με την κτηνοτροφία (αιγοπρόβατα, βοοειδή περί τα 1.000 κεφάλια, όταν πριν 15 χρόνια ο αριθμός τους ξεπερνούσε τα 15.000). Μόνο κατά τη θερινή περίοδο ανοίγουν όλα τα σπίτια του χωριού, περίπου 100 και δίνουν ζωή στο χωριό.

Αξιοθέατα του χωριού είναι ο προαύλιος χώρος της εκκλησίας των Αγ. Αποστόλων Πέτρου και Παύλου με τον αιωνόβιο πλάτανο, την πλακόστρωτη αυλή και τα πέτρινα πεζούλια. Επίσης η πηγή απ’ όπου προμηθεύεται νερό το χωριό, το Κάρδωμα.