Έτσι ζήσαμε τον πρώτο Ποδηλατικό Άθλο στα βουνά της Ρούμελης….    

Παρασκευή 6 Σεπτεμβρίου ώρα 11:00 π.μ. και κάτι….

Στην Αστυνομική Διεύθυνση Λαμίας είναι μαζεμένος κόσμος. Όχι δε φέρνουν κάποιο στυγερό δολοφόνο! 50 ποδηλάτες από όλη τη Στερεά Ελλάδα (Λαμία, Αθήνα, Καρπενήσι, Ιτέα, Στυλίδα) ετοιμάζονται να διανύσουν μία μυστηριώδη διαδρομή στα ηρωικά βουνά της Ρούμελης. Τη διαδρομή του 1^ου Ποδηλατικού Άθλου! Μαζί τους, ο ιθύνων νους και εμπνευστής αυτού του εγχειρήματος, ο Περιφερειακός Σύμβουλος Στερεάς Ελλάδας Γιάννης Κατσίκας. Λάτρης του βουνού, είναι έτοιμος να δώσει σάρκα και οστά στην ιδέα του για την ανάπτυξη του ορεινού όγκου ανάμεσα στην Ευρυτανία και στη Φωκίδα, που χρόνια τώρα μένει αναξιοποίητος. Τη διοργάνωση στηρίξαν ενεργά οι Ποδηλάτες Λαμίας και Νέας Ιωνίας, ενώ τελέσθηκε υπό την αιγίδα των δήμων Μακρακώμης και Δελφών και της Περιφέρειας Στερεάς Ελλάδας.

Ώρα 12:00 π.μ. τα ποδήλατα έχουν φορτωθεί και οι ποδηλάτες είναι έτοιμοι προς αναχώρηση. Τα γέλια περισσεύουν και γίνονται οι πρώτες γνωριμίες μέσα στο λεωφορείο με κατεύθυνση το σημείο εκκίνησης, τη σήραγγα Τυμφρηστού ή σήραγγα Παύλου Μπακογιάννη ή σήραγγα Καρπενησίου ή όπως αλλιώς θέλετε…

Στις 14:00 βρισκόμαστε στη σήραγγα με τα πολλά ονόματα. Κοντά μας η ηγεσία του Δήμου Μακρακώμης, αντιπροσωπεία από την Ευρυτανία και η αστυνομία από τη Μακρακώμη για το κλείσιμο του δρόμου. Οι φωτογραφίες βροχή, όπως αρμόζει άλλωστε σε μία εκκίνηση που σέβεται τον εαυτό της. Κάποιοι επιδέξιοι ποδηλάτες κάνουν μερικά από τα επικίνδυνα κόλπα τους δίνοντας ένα παιχνιδιάρικο χρώμα στην όλη διοργάνωση! Στην τσέπη μας βάζουμε και το απαραίτητο παστελάκι, προσφορά του εργαστηρίου Μπισμπίκης στο Σταυρό Λαμίας.

Στις 14:45 ο Ποδηλατικός άθλος ξεκινά! Και όπως όλα τα σημαντικά πράγματα στη ζωή, ξεκινά με ανηφόρες!!!

Πρώτος μας σταθμός το χωριό Πουγκάκια, το χωριό της μητέρας του Άρη Βελουχιώτη. Η διαδρομή 15 χλμ χωμάτινη, καταπληκτική και μέσα στα έλατα. Χαλάλι η κούραση και ο ιδρώτας! Στην πλατεία του χωριού μας υποδέχονται με κρύο νερό και παραδοσιακές πίτες από την ταβέρνα της κυρά-Γεωργίας (ελπίζω να μην κάνω λάθος). 7 κομμάτια πρέπει να τα έφαγα χωρίς να το πολυσκεφτώ! Για τους τελευταίους της διαδρομής ευτυχώς είχε φροντίσει ο Σύλλογος Πουγκακίων, με τα μέλη του  να μας υποδέχονται σε ένα ρέμα λίγο παρακάτω από το χωριό. Χυμοί, νερά και νόστιμες πίτες είχαν την τιμητική τους. Η ομορφιά του χωριού και η φιλοξενία των κατοίκων μας έμειναν χαραγμένες και μας έδωσαν ώθηση για τη συνέχεια.

Δεύτερος σταθμός το χωριό Παλαιοχώρι Τυμφρηστού. Η διαδρομή Πουγκάκια-Παλαιοχώρι αρκετά εύκολη, όμορφη και ασφάλτινη ξεκούρασε λιγάκι τα πόδια μας. Στο χωριό δυστυχώς δεν υπάρχουν καφενεία ή ταβέρνες και όπως έμαθα οι κάτοικοι φεύγουν και πάνε στα Πουγκάκια ή στο Γαρδίκι Ομιλαίων. Ορισμένοι από εμάς θαύμασαν το βυζαντινό μοναστήρι του Προφήτη Ηλία ενώ κουβεντιάζοντας με ανθρώπους του χωριού μάθαμε πράγματα για την ιστορία και το παρελθόν της περιοχής. Πολλά από τα στοιχεία αυτά βρίσκονται στην ηλεκτρονική διεύθυνση http://palaioxwri.blogspot.gr Λίγο νερό και χυμός και ξεκινήσαμε για το επόμενο χωριό.

Τρίτος σταθμός το ιστορικό Γαρδίκι Ομιλαίων. Η διαδρομή μέχρι εκεί ήταν ασφάλτινη και αρκετά εύκολη. Σταματήσαμε στο ξενοδοχείο »Ομιλαία», το μοναδικό ξενοδοχείο της διαδρομής μας εντός του νομού Φθιώτιδας!! Μας κέρασαν λουκουμάκια και πορτοκαλάδες. Η αίγλη και η ιστοριά αυτού του χωριού είναι εμφανείς καθώς εδώ έχουν διαδραματιστεί πολύ σημαντικά γεγονότα. Στην πλατεία του Σταυρού έχουν απαθανατιστεί να χορεύουν αδελφωμένοι οι Ζέρβας και Βελουχιώτης, λίγες μέρες πριν την ανατίναξη της γέφυρας του Γοργοποτάμου (25 Νοεμβρίου 1942). Με χαραγμένη την ιστορία του τόπου στο μυαλό μας ξεκινήσαμε για το επόμενο χωριό. Διαδρομή αρκετά εύκολη και σε πολλά σημεία κατηφορική.

Τέταρτος σταθμός το χωριό Πλάτανος ή Στάγια. Οι λιγοστοί αλλά πολύ φιλόξενοι κάτοικοί του μας υποδέχτηκαν με χαρά κερνώντας μας τσίπουρο, αναψυκτικά, νερό, αλμυρά και γλυκά εδέσματα. Ένα μικρό χωριό με μία μεγάλη αγκαλιά που μας έδωσε κουράγιο για τη δύσκολη ανηφορική συνέχεια.

Τελευταίος σταθμός της 1^ης ημέρας ήταν ο Προφήτης Ηλίας στο Κυριακοχώρι. Μία μαγευτική τοποθεσία με απίστευτη θέα στην οποία κατασκηνώσαμε. Η διαμονή μας στο σημείο αυτό ήταν αξέχαστη. Ο σύλλογος από το Κυριακοχώρι με επικεφαλής τον Κώστα τον Τσιαμπούλα, έδωσε ρέστα, διδάσκοντας ποια είναι η γνήσια ρουμελιώτικη φιλοξενία και παράδοση. Προβατίνα με μακαρόνια και αρνάκι ψητό μας πήραν τα μυαλά! Οι μπύρες άφθονες και ο χορός έδωσε και πήρε. Σε ποια διοργάνωση γίνονται αυτά τα πράγματα άραγε;;; Μα φυσικά σε καμία!!! Αθλητισμός, καλαίσθητο φυσικό περιβάλλον και ζεστή φιλοξενία δεν τα συναντάς τόσο αρμονικά μονοιασμένα. Στιγμές που καθένας από εμάς τους ποδηλάτες θέλει να ξαναζήσει. Με αυτές τις όμορφες σκέψεις πήγαμε οι περισσότεροι από εμάς για ύπνο ανυπομονώντας για την επόμενη ημέρα.

 Συντάκτης: Βλαδίμηρος Νικολάκης, Χημικός, Phd. Μέλος της Επιτροπής Διοργάνωσης του Ποδηλατικού Άθλου στα βουνά της Ρούμελης.